Κανένα όριο ταχύτητας

Το μικρό αυτό βιβλίο περιέχει τρία δοκίμια για τον επιταχυντισμό, μια έννοια που επινοήθηκε το 2010 από τον Benjamin Noys για να περιγράψει, υποτιμητικά, στο πλαίσιο της διάχυτης αίσθησης του καπιταλιστικού ρεαλισμού, την υπερβολικά αισιόδοξη θεωρία για τη δυνατότητα θετικής αλλαγής μέσω της εντατικοποίησης των καπιταλιστικών διαδικασιών. Ο όρος επαναπροσδιορίστηκε αργότερα με θετική χροιά από τους Alex Williams και τον Nick Srnicek στο Manifesto for an Accelerationist Politics (2013). Ο επιταχυντισμός είναι ο απόγονος ενός κρυφού συνδέσμου μεταξύ του μαρξισμού και της επιστημονικής φαντασίας. Η βασική του παραδοχή είναι ότι η μόνη έξοδος από τον καπιταλισμό είναι η διέξοδος: για να ξεπεράσουμε τον καπιταλισμό, πρέπει να ωθήσουμε τις τεχνολογίες του σε σημείο που να εκραγούν. Ακόμα κι αν αυτό μπορεί να είναι αμφίβολο ως πολιτική στρατηγική, το Κανένα όριο ταχύτητας εξετάζει τις αισθητικές δυνατότητες του επιταχυντισμού ως βάση ενός ισχυρού προγράμματος στην σύγχρονη τέχνη.